In de verlaten Villa Magnolia logeerde vroeger vaak een beroemde zangeres. Zij is echter al jaren niet meer gezien. Kleine Willie (10) meent een piano te horen… of verbeeldt hij zich dat maar? De taxichauffeur ziet een oude dame met discoschoenen lopen. Is de beroemde Esmeralda Jonagold teruggekeerd? Dit is het begin van gefluister en geruchten, die zelfs de Kroonprinses bereiken. Zij kondigt aan dat ze haar verjaardag in Solnistad wil vieren, waardoor het stille stadje weer tot leven komt. Humoristisch avontuur dat laat zien wat een sprankje hoop kan doen. De eerste zin van het verhaal ‘Kleine Willie kon al zelf zijn boterhammen smeren’ en het grote formaat van het boek lijken een verhaal voor jonge kinderen te beloven. Het taalgebruik maakt snel duidelijk dat het om een verhaal voor oudere kinderen gaat. Kosten noch moeite zijn gespaard in deze verzorgde, rijk geïllustreerde uitgave in warme kleuren. Uitroepen en vragen zijn in grote, handgeschreven letters gedrukt. Via een QR-code is het verhaal ook als hoorspel te beluisteren; er is ook een theatervoorstelling van het verhaal. Debuut van Belgische kunstenaar/filmmaker Nina Claes, theatermaker Yelena Schmitz en illustrator Ruth De Jaeger. Vanaf ca. 9 jaar. Verberg tekst

Solnistad is ingeslapen en kan alleen nog dromen van het Fonteinenfestival veertig jaar geleden, waar Esmeralda Jonagold al haar hits ten beste gaf. Maar dan gaat het gerucht dat Esmeralda gesignaleerd is in het station. Een voor een schieten de bewoners in actie om de stad voor te bereiden op haar comeback. De schoolkinderen ruimen alle fonteinen op, de Montolatofabriek maakt een standbeeld van nougat, Sheila stopt alle straathonden in bad, zelfs de kroonprinses wil deze gebeurtenis voor geen goud missen.

De kracht van geruchten, daar draait dit boek om. Hoe één niet-gecontroleerde uitspraak van één persoon, een hele carroussel in gang kan zetten. De geruchtenmolen draait zo hard, dat er uiteindelijk zelfs gefluisterd wordt dat Esmeralda niet bestaat. De kritische houding van de auteur blijkt ook uit de naam die ze geeft aan het magazine over de sterren: Prietpraatjes; en aan het restaurant: Schone Schijn. Daartegenover staat de authentieke ervaring van een hele stad die zingt en danst in de regen, een regendans die zo’n indruk maakt op de kroonprinses dat ze erover brieven schrijft naar al haar collega’s. Ook als lezer ben je helemaal meegesleept door deze ontlading, nadat je stap voor stap meegroeit in de spanning die gepaard gaat met alle voorbereidingen, en mee met de hele stad stilstaat bij de gortdroge opsomming “Er was niemand in het wassalon. Er was niemand op het speelplein. Er was niemand in de winkelgalerij. Er was niemand …”

De heerlijke illustraties van Ruth De Jaeger dragen in even grote mate het verhaal. Zo valt de hitte en de stilstand van de eerste bladzijden te schrapen, krijgen de tekeningen een stripverhaalachtige vaart in de koortsige voorbereidingen, en wervelen de figuren en kleuren over de bladzijden bij de ontknoping. Het boek geeft je ook toegang tot een hoorspel. Op een zeer aantrekkelijk vormgegeven website kan je luisteren naar tien afleveringen van een vijftal minuten. Hier is niet gewoon het verhaal voorgelezen, maar een echt hoorspel gemaakt met achtergrondgeluiden, een gezongen lied, en verschillende stemmen die elk een rol spelen. Leuk om het verhaal opnieuw te beleven.

Verberg tekst