Falco wordt op wonderlijke wijze geboren in de stad Duim. Op 3-jarige leeftijd wordt hij ontvoerd om opgeleid te worden tot dief. Door te zeggen dat hij de zoon van de baron is in plaats van zijn beste vriend Ekster, wordt hij bevrijd en leeft hij in weelde. De wraak van Ekster is echter zoet. Eerste deel over het leven van Falco (vervolg in najaar 2007); een in de ik-vorm geschreven fantasieverhaal waarin verschillende sprookjes te herkennen zijn ('Scrooge', 'De gelaarsde kat'). De adelstand wordt behoorlijk op de hak genomen (dom, praten niet over geld, houden zich nergens mee bezig, etc.). Vlot geschreven waarbij namen van plaatsen (Al Hachabar) en personen (Aegolius) soms moeilijk zijn. Tussendoor staat 'Terzijde' (cursief gedrukt), korte teksten waarin extra uitleg of informatie wort gegeven. Je wordt als lezer regelmatig door de hoofdpersoon aangesproken. Overzichtelijke bladspiegel (ruime marges) met paarse letter. Dertien eigentijdse, krasserige inktillustraties in dezelfde paarse kleur, wisselend van grootte. De auteur schreef ook 'Het bloed van de verraders'*. Vanaf ca. 10 jaar. Het is overigens de vraag of een lezer met deze leeftijd de humor over de adelstand zal begrijpen. Verberg tekst

De ikfiguur, Falco, vertelt zijn levensverhaal. Het begint al voor zijn geboorte. Falco's moeder, Luscinia, wil graag een baby maar daar wil zijn vader niets van weten. Hij is een vogelliefhebber en wil alleen iets dat uit een ei komt. Maar op een keer wordt Luscinia's buik dikker en dikker. Ze heeft zogezegd een ei gevonden (in werkelijkheid gemaakt door haar oom, de beeldhouwer). Zo wordt op een dag Falco op wonderbaarlijke wijze uit een ei geboren. Falco wordt enorm verwend door zijn ouders. Maar op driejarige leeftijd wordt hij ontvoerd door Snoet. Die brengt Falco bij Jynx, die nog meer kinderen heeft, die allen worden opgeleid tot dief. Daar wordt Falco bevriend met Ekster, de zoon van de baron. De Grote Detective komt hen bevrijden, maar Ekster is op dat moment uit stelen en Falco geeft zich uit voor de zoon van de baron. Hij heeft de bedoeling om de baron later te zeggen dat hij de vriend is van Ekster, maar hij geniet zo van het luxeleventje dat hij leidt dat hij de leugen niet opbiecht. Dit fantasieverhaal zit vol leugens. Het verhaal is te kinderachtig in vergelijking met de moeilijke zinsbouw. Ook de 'Terzijdes' tussendoor zijn vergezocht. Het geheel is nogal moraliserend. De fantasie van de auteur gaat ver, zowel in de rare kronkels in zijn verhaal als in zijn beeldspraak (de schaduwen zijn vastgevroren aan de weg). Er is nog een vervolg op komst.
Verberg tekst