Tot iemand eindelijk : gedichten
Een heel dun laagje
×
Een heel dun laagje
Besprekingen
Moya De Feyter
BOEKENBAL
Drie jaar geleden kondigde klimaatdichter Moya De Feyter de ondergang aan in haar bekroonde bundel 'Massastrandingen'. Haar prozadebuut 'Een heel dun laagje' onderstreept opnieuw de kritieke toestand van de aarde: lichtvervuiling tast het bioritme van dieren aan, de zon zal ooit uitdoven. In die afbrokkelende wereld probeert de auteur het licht te vinden, als wetenschappelijk fenomeen en bron van geluk. Haar zoektocht krijgt de vorm van honderden korte tekstjes over de dood van haar grootmoeder, haar geliefde kleur, de atmosfeer, de chaostheorie, mythes en religie. Is licht eigenlijk wel goedaardig, vraagt ze zich af. In elke tekst resoneert de angst om te leven in een wereld die naar de knoppen gaat. 'Een heel dun laagje' is haar bezwering.
De Feyter serveert heldere teksten in een fraaie, beeldende taal. Mensen vloeken, landschappen komen in opstand en kleuren beven. Her en der schuurt de auteur tegen het cliché aan, elders worden haar zinnen nog ongrijpbaarder dan …Lees verder
‘Een heel dun laagje’ is een poëtische en verhalende beschouwing op licht, wat het betekent voor auteur Moya De Feyter, voor wetenschappers en denkers door de eeuwen heen, en voor de wereld als geheel. Aspecten van licht als representatie van geluk, maar ook als natuurkundig verschijnsel komen aan bod. 'Een heel dun laagje' zal met name een literaire lezersgroep aanspreken. Moya De Feyter (1993) is auteur en dichter.