Joris Luyendijk (1971) was van 1998 tot 2003 correspondent Midden-Oosten voor o.a. de Volkskrant, NRC Handelsblad en het NOS journaal. Voor zijn werk ontving hij in 2002 het Gouden Pennetje. Dit boek is een verslag van zijn journalistieke jaren en plaatst kritische kanttekeningen bij de manier waarop nieuws uit die regio gebracht wordt. Nieuws is wat afwijkt van het gewone, maar als alleen de afwijking getoond wordt, gaat men dat aanzien voor het alledaagse. In vlotte stijl en rijkelijk voorzien van anekdotes probeert de auteur in de 3 delen van dit boek duidelijk te maken dat het onmogelijk is om te weten wat er werkelijk speelt in dictaturen. Wat leven in een dictatuur inhoudt, laat zich niet beschrijven en nog minder in beelden vatten. En van hoeveel invloed woordkeus en vooral beelden zijn op nieuwsvorming, wordt duidelijk in het deel over de berichtgeving rondom Israël. Een correspondent kan verschillende verhalen vertellen, maar de media kunnen er maar een weergeven. Dit boek is een waardevolle aanvulling op het nieuws dat ons dagelijks via de media wordt voorgeschoteld. Geïllustreerd met enkele getekende landkaarten. Verberg tekst