Mahmood woont met zijn broer, zus en hun ouders op een bijzondere plek, de dierentuin. Mahmood vindt dat geweldig. Hij is gek op alle dieren en zij op hem, maar zijn favoriet is William Blake, de tijger. Als Mahmood uit school komt, mag hij de Zoo niet in. De politie staat voor de poort want de tijger is gestolen. De agenten verdenken alles en iedereen, maar komen geen stap verder. Mahmood wel, hij ontdekt een stukje stof aan een struik en in de stad betrapt hij zakkenrollers die trainingspakken dragen in dezelfde kleuren. En het embleem op hun rug is een tijger! Hij volgt de jongens en wordt betrapt. Het loopt bijna heel slecht voor Mahmood af, tot hij ontdekt dat hij iets heel bijzonders kan als hij doodsbang is. Enorm spannend, origineel en wat mysterieus verhaal. Het taalgebruik is helder, hedendaags en sluit goed op de doelgroep aan. De schrijver heeft originele invalshoeken en de beschrijvingen zijn op het poëtische af, zonder de vaart uit het verhaal te halen. De paginagrote zwart-witte schetstekeningen met grove zwarte lijnen vullen het verhaal mooi aan. Voor lezers die tegen een stootje kunnen vanaf ca. 11 jaar. Verberg tekst

Mahmood woont met zijn familie in een klein paleisje midden in de zoo. Wanneer zijn lievelingstijger, William Blake, op een ochtend verdwenen is, gaat Mahmood zelf op zoek. Zo belandt hij in de donkerste buurten van de stad en vrijwel meteen in de handen van de bendeleden die verantwoordelijk zijn voor de verdwijning van de tijger. Vanaf dan neemt het tamelijk realistisch beschreven verhaal een surrealistische wending. Op momenten waarop angst en paniek toeslaan, bevriest de wereld om hem heen en is Mahmood nog de enige bewegende figuur in het geheel. Dan gebeuren er vreemde dingen. Raakt hij op die momenten een dier of mens aan, dan lijkt het alsof hij zich in dit lichaam verplaatst. Zo voelt hij vanuit het hoofd van een van de bendeleden naast het plezier om zelf macht te hebben, ook de pijn, de ontgoocheling en de machteloosheid die onderdeel zijn geworden van zijn leven. Deze zijlijnen bieden de lezer niet alleen een inkijk in de gevoelens van de personages en in de wijze waarop ratten, kleine woestijnmuisjes en vossen de wereld via geuren, sporen en ook angsten benaderen. Gelijktijdig verrijken ze het verhaal met mogelijkheden om de wereld zo breed mogelijk te bekijken en de zoektocht naar William Blake met voldoende spanning succesvol te volbrengen.

Jan De Leeuw is niet alleen schrijver; hij is ook psycholoog. In dit verhaal verweeft hij beide expertises tot een mooi opgebouwd, gelaagd geheel. De illustraties van Noëmie Plateau sluiten perfect aan bij de sfeer die het verhaal uitstraalt. De zwartwit-tekeningen geven de hardheid in een grote stad waar diverse culturen samensmelten scherp weer. Daarnaast is er ook ruimte voor de warmte die de onderlinge relaties kenmerkt.

Mahmood en de bende van de tijger laat zich vlot lezen en de goede afloop zorgt voor een fijne leesbeleving. Wie over meer leeservaring beschikt, kan genieten van de diepgang die de auteur doorheen de verhaallijn verweeft. Daarom lijkt dit een uitgelezen boek om voor te lezen of in klasverband samen te lezen.

Verberg tekst