Na het lichtvoetige 'Mama Tandoori' (2010) voert in deze verhalenbundel melancholie de boventoon. Melancholie om wat verloren ging en onachterhaalbaar is. Een jaar voor de bikini werd uitgevonden, staart Ezio, de hoofdfiguur in het titelverhaal, aan het strand gebiologeerd naar de navel van Giovanna. Met deze aanblik begint een liefdesgeschiedenis die zestig jaar later op het perron van zijn geboortedorp Lecce in de ontmoeting met ‘de blootsvoetse betovering van tachtig jaar’ tot een climax komt. De verhalen De conducteur, Zomer en Gasthof Kohlern zijn even melancholisch als het titelverhaal. De personages zijn min of meer slachtoffer van het Lot dat bepaalde dat hun levenstijd zo zou verglijden dat alleen-zijn hun deel zou zijn. In het verhaal Wijngaard is het tegendeel het geval. De hoofdpersoon is schrijver en liet niets na wat tot een breuk met zijn gezin kon leiden. Maar het waren de ‘woorden die niet werkten op papier’ die hen bij elkaar hield. Tijd, liefde trouw spannen in deze verhalen samen. Dit zijn prachtige verhalen over wat ogenschijnlijk verloren gaat in de tijd. Normale druk. Verberg tekst