Als Isobel (11) wees is geworden, reist ze vanuit haar thuisland India naar Engeland om bij haar oom te gaan wonen. Ze reist mee met Letitia en haar moeder en broertje. Aan boord ziet ze op een nacht hoe een reiziger een andere reiziger overboord gooit. Ze blijkt niet de enige getuige. Samen met Sam en Letitia onderzoekt Isobel de moord. Deze spannende detective zit sterk in elkaar. Veel van de passagiers op het postschip waarmee Isobel de overtocht maakt, doen verdachte dingen, waardoor het tot het laatste moment onduidelijk is wie slachtoffer en dader zijn. De setting van de overtocht werkt goed: de dader moet aan boord zijn en de moord moet worden opgelost voor de kust in zicht komt. De drie kinderen noteren alles, breken in om informatie te verzamelen en worden dreigend toegesproken omdat de volwassenen hen irritant vinden… of betreft het de moordenaar die hen het zwijgen op wil leggen? Het verhaal krijgt diepte doordat de eenzelvige Isobel langzaamaan vrienden durft toe te laten. De auteur knipoogt naar ‘De geheime tuin’, door het karakter en de situatie van de hoofdpersoon. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Isobel is wees en gaat bij haar oom in Engeland wonen. Maar eerst moet ze nog een lange boottocht maken van India naar Engeland. Een steenrijke mevrouw neemt Isobel onder haar hoede. Dit met grote tegenzin van Isobel, omdat ze meteen een hekel heeft aan de manier waarop de dochter en zoon gekleed zijn, zich gedragen en spreken. Bij toeval ziet ze 's nachts op het dek een moord gebeuren. En ze is niet de enige die het heeft gezien. Sam, zoon van een door zijn werk bezeten vader, is mede-getuige en neemt haar mee naar zijn 'hoofdkwartier' onder een reddingsboot. Samen zijn ze vastbesloten om dit mysterie op te lossen. Ze beginnen iedereen te observeren en te verdenken, wat voor irritatie bij de mede-passagiers zorgt, maar ook voor een groeiende vriendschap tussen hen twee, en zelfs met de rijke dochter.  

Vanaf dat je het boek ziet, spreekt het je aan, het is stijlvol uitgegeven, donkerblauwe achtergrond met gouden letters en woeilige zee. Wanneer je het openslaat merk je dat ook hier de lay-out aandacht heeft gekregen. Elk hoofdstuk krijgt een titel die reeds een tip geeft van wat er te gebeuren staat, eronder wordt de tijd vermeld dat ze al op zee zijn en waar ze zich ergens bevinden. Illustraties heeft het boek niet, maar dit is niet erg omdat de vele beschrijvingen ervoor zorgen dat je alles en iedereen als een film voor je ziet. Vooral de passagiers krijgen de nodige aandacht omdat ze gedetailleerd beschreven worden in de observaties van de jonge detectives. Verder vind ik het verschil tussen rijk en arm, en vooral de manier waarop er mee wordt omgegaan, knap beschreven, helemaal op kindermaat. Sam is de wijsneus van de drie en legt vaak moeilijke woorden uit, maar staat onder druk van zijn vader van wie hij maar weinig zorg en aandacht krijgt. Isobel is dan weer de zelfstandigheid zelve, die niet past binnen de bestaande regels en principes volgens de rijken. Letitia, de dochter van de rijke dame, is dan weer het stereotype van het opgedirkte meisje met het guitige gezicht en blonde lange haren, die de volwassenen rond haar vinger draait en denkt steeds gelijk te hebben. Het mooie is dat ze alle drie van elkaar leren en respect hebben zodat ze samen hun mysterie kunnen oplossen.

Verberg tekst