1958. De 7-jarige Paultje wordt volgens zijn vader door zijn moeder te veel als een meisje opgevoed. Op het sinterklaasfeest vraagt Paultje een pop als cadeau, het begin van een moeilijke jeugd voor Paultje die moet verbergen dat hij liever een meisje wil zijn. Tijdens de zomermaanden bij oma kan hij meer zichzelf zijn. 1967: Paul doet, gekleed in een jurk, een zelfmoordpoging, maar wordt door zijn vader nog net gered. En dan dringt tot zijn ouders door wat er aan de hand is. Verhalen over transseksualiteit, zeker spelend eind jaren vijftig, zijn er niet veel binnen de jeugdliteratuur. Qua thema dus een opmerkelijk boek, maar helaas niet qua uitwerking. De inleiding over Lien Willems, de vroegere Paultje, had beter achterwege gelaten kunnen worden. Het verhaal is te afstandelijk en de beschrijving van de tijdsgeest zit het verhaal te veel in de weg. Hierdoor komt de hoofdpersoon niet voldoende tot leven. Er wordt over hem en niet vanuit hem geschreven. De illustraties voegen aan het verhaal weinig toe. Een bijzonder thema dus, maar helaas een verhaal dat niet echt tot leven komt. Vanaf ca. 12 jaar. Verberg tekst

Op de schoorsteenmantel van Dokter Lien staan allerlei foto’s. Foto’s die herinneringen oproepen. Herinneringen aan de jeugd van Lien. Lien, Paulien, die vroeger Paultje was. Paultje groeide op als enig kind van Gerard en Madeleine. Paultje speelde graag met meisjesdingen, droeg graag jurken ... Voor vader Gerard was dit een doorn in het oog. Hij ging ervoor zorgen dat Paultje zou opgroeien als een echte stoere jongen. Gedaan met het betuttelen. Oorlogspelletjes, cowboy en indiaantje spelen, dat gingen ze doen. Paultje probeerde aan de wensen van vader te voldoen. Maar het was een zware last om te dragen. Zijn oma, die aan de rand van het bos woont, biedt Paultje een luisterend oor. Zij begrijpt Paultje als geen ander.  Maar is dan genoeg om de innerlijke strijd die Paultje voert tot rust te brengen?

Op de flap van dit boek staart een jongen triestig in de verte. Dit beeld maakt je op slag bedroefd. Het grijpt je aan. Ook de binnenkant van het boek, het verhaal, weet te treffen. Het is heel beeldend en warm geschreven. Je proeft als het ware de sfeer van de jaren '50. Je voelt de twijfel, de last die Paultje met zich meedraagt. Eenvoudig, eerlijk en oprecht wordt dit verhaal hier neergepend. Mooi hoe de auteur zo’n zwaar thema op een warme, ontroerende wijze weet te brengen. Je wordt er even stil van ...

Verberg tekst