Als de lucht valt, zijn alle mussen dood, klinkt behoorlijk apocalyptisch. Ann Van Dessel zet inderdaad en bij momenten letterlijk de wereld op z’n kop. Want de tijd stort in en als er sterren in het gras gloeien lijkt de dood dichtbij. Die wordt als een oude vriend in de ogen gekeken. Vers na vers geeft de leegte zich bloot. Die blijkt geen angstwekkende diepte maar een levende bron van mogelijkh
Als de lucht valt, zijn alle mussen dood, klinkt behoorlijk apocalyptisch. Ann Van Dessel zet inderdaad en bij momenten letterlijk de wereld op z’n kop. Want de tijd stort in en als er sterren in het gras gloeien lijkt de dood dichtbij. Die wordt als een oude vriend in de ogen gekeken. Vers na vers geeft de leegte zich bloot. Die blijkt geen angstwekkende diepte maar een levende bron van mogelijkheden te zijn.
lees verder
