De ongeveer 8-jarige Kees neemt zijn cavia Hector en Bas, de grote zwarte hond van de buurvrouw, mee uit varen in zijn boot. Al pratend tegen de dieren krijgt Kees het voor elkaar een gevaarlijke rivier over te steken en aan de overkant aan te leggen. Daar wordt hij verliefd op een meisje en neemt hij een verwarde oude dame mee in de boot. Kees gaat zo op in zijn avontuur dat hij helemaal niet door heeft dat er naar hem en de oude dame gezocht wordt. Dit geestige en tegelijk mooie verhaal is een vervolg op ‘Liever een hond’*, maar is ook heel goed apart te lezen. De dertig hoofdstukken, geschreven vanuit het perspectief van de dappere en vindingrijke Kees, laten levensecht en overtuigend zijn kinderlijke belevingswereld zien. De zorgzaamheid, trouw en onschuld van de jongen ontroeren. Het taalgebruik past goed bij de doelgroep en ook de rustige bladspiegel met grote goed zwarte letters maakt het boek prettig leesbaar. De kleurenillustraties passen uitstekend bij de sfeer van het verhaal, vooral de grote hond is erg leuk vormgegeven. Voorlezen vanaf ca. 5 jaar, zelf lezen vanaf ca. 7 jaar. Verberg tekst

Kees is een jaar of zeven. Hij heeft zijn zwemdiploma net behaald en heeft van zijn ouders als beloning een motorbootje gekregen. Op een dag neemt hij zijn cavia Hector en Bas, de hond van zijn buurvrouw, mee om een tochtje te maken. Samen met zijn vader maakte hij eerder al zulke tochtjes. Dan legden ze aan bij de molen en aten ze er een ijsje. Maar nu gaat Kees helemaal alleen op pad. Nu ja, in het gezelschap van Hector en Bas, met wie hij uitvoerige gesprekken houdt onderweg. Als lezer merk je wel dat Kees zich op sommige momenten moed inspreekt door met de dieren te praten. Hij vraagt hen raad, geeft hen uitleg en al keuvelend bereiken ze de grote rivier. Hier varen echte grote boten, die grote golven veroorzaken en voor kleine bootjes, zoals dat van Kees, een gevaar kunnen zijn.

Maar Kees is een echte avonturier en steekt moedig de rivier over. Hij wil wel eens weten wat daar allemaal te zien is. Als hij daar even pauzeert en Hector wat wil wassen, valt Hector het water in. Kees redt hem net op tijd. Op dat moment ontmoet hij het mooiste meisje dat hij ooit gezien heeft. Ze heeft prachtig gouden haar en Kees is helemaal betoverd. Het meisje is vooral in de ban van Hector, de cavia. Kees is zo verliefd dat hij Hector aan haar geeft, gewoon omdat ze dat zo graag wil. Daarna vaart hij verder, maar komt ook het besef wat hij gedaan heeft. Hij heeft Hector weggegeven ...

Veel tijd om er over na te denken heeft hij niet. Langs de oever ziet hij een oude vrouw. Ze zingt telkens hetzelfde zinnetje: Oh moeder, laat me niet alleen. Kees is wat bezorgd om haar en vraagt of alles in orde is met haar. Al gauw zit mevrouw Kooistra in Kees’ bootje en varen ze samen verder. Mevrouw Kooistra is verward en antwoordt altijd ja. Eerst vindt Kees dat vreemd, maar algauw stelt hij haar de gekste vragen, waar ze dan steevast ja op antwoordt. Dat zorgt voor een leuke dosis humor in het verhaal.

Hun avontuur gaat verder en we zien hoe mevrouw Kooistra openbloeit, zelfs echt begint te praten en te lachen. Het uitstapje doet haar duidelijk deugd. Kees geniet ook en belooft haar zelfs een ijsje. Wat Kees niet weet, is dat ondertussen heel wat mensen naar hem en naar mevrouw Kooistra op zoek zijn. Ook dat zorgt voor heel wat grappige situaties.Uiteindelijk komt alles goed en krijgt mevrouw Kooistra zelfs haar ijsje. Kees’ mama is opgelucht en ook een beetje boos over Kees’ roekeloos gedrag, en papa is stiekem trots op zijn avontuurlijke zoon. En ... Hector wordt herenigd met zijn baasje!

‘Kapitein Kees’ is een heerlijk verderkabbelend verhaal, dat je vanaf de eerste zin meevoert in de belevingswereld van Kees. Al vlug lees je met een glimlach op je gezicht en leef je je helemaal in in het vaaravontuur van deze jongen. Als lezer besef je wel, in tegenstelling tot Kees, dat hij wat roekeloos is, te lang weg is van huis, te ver vaart, ... maar net dat maakt het zo leuk.

Humor ontbreekt niet en zeker de passages met mevrouw Kooistra zijn bijzonder grappig en aandoenlijk. Anke Kranendonk schreef een zeer leesbaar verhaal, met korte, krachtige zinnen en goed doorspekt met sfeer en gevoelens. Het is zo levensecht dat je het gevoel hebt dat je er bij bent. De sfeer wordt mee bepaald door de buitengewone illustraties van Annemarie van Haeringen.

De personages Kees, Hector en Bas verschenen eerder al in ‘Liever een hond’. ‘Kapitein Kees’ kan als een vervolg op dit boek gezien worden, maar is zeker ook apart te lezen.

Voorlezen vanaf zes jaar. Zelf lezen vanaf acht jaar.

Een aanrader!

Verberg tekst